Een blije treurwilg  

Wie ben ik? 

Stel je eens voor dat je geboren wordt als boom. Je groeit op, verhuist een keer, misschien nog eens en dan is het zover: Je bent een gezonde volwassen boom geworden en daar ben je fier op.

Maar dan…

Er komt een fietser voorbij, dat is niet zo ongebruikelijk, wel dat ze omkeert en het erf op fietst. Ze stapt af en vraagt aan de man die daar bomen aan het snoeien is “Dat is toch een treurwilg?”.  “Ja,” zegt de man, “alleen treurt ie de verkeerde kant op”.

“Die boom mag niet eens treuren zoals die wil” reageert de vrouw, “dat is precies wat ik dacht toen ik voorbij fietste en de boom aan banden zag”.

De man lacht wat en zegt “Tja, als je het zo bekijkt…, maar weet je, de boom groeide zo scheef dat ik een band heb gespannen. Zo help ik de boom overeind te blijven.”. Dat is alleen maar goed bedoeld.

‘Oeps, dit gaat over mij’, denkt de boom. ‘Ik ben een treurwilg.’

Je begint het te begrijpen. Alle andere bomen op het erf reiken met hun takken naar de hemel. Jouw takken niet, die hangen naar beneden. Je hebt wel eens geprobeerd om ze omhoog te laten groeien maar dat is nooit gelukt. Je wist altijd al dat je anders was.

Werkelijk jezelf zijn. Mag dat? 

Nu je hoort dat je een treurwilg bent valt alles op zijn plek. Je takken hangen omdat het bij je past. Dit is wie je bent.   

Je aandacht gaat weer naar het gesprek op het erf.

Je hoort de vrouw zeggen dat ze overeenkomsten ziet met mensen. Veel mensen zitten vast aan banden,  banden uit het verleden. Dat vertroebelt het beeld van wie ze werkelijk zijn. Het verschil met bomen is dat mensen iets kunnen doen aan knellende banden.

Je wordt nieuwsgierig naar hoe het zou zijn zonder die band. Ineens voelt die band een beetje knellend. 
Nogmaals gaat je aandacht naar het gesprek. “Ja hoor, je maakt maar een foto voor je blog”, zegt de man. “Fijn”, zegt de vrouw, “Ik hoop dat het mensen inspireert om bij zichzelf na te gaan of er knellende banden zijn.”

Even later verlaat ze het erf en voel jij dat er iets is veranderd. Je bent blij met wie je bent: een boom die zijn takken laat hangen. Voor het eerst voelt het helemaal oké om te zijn wie je bent. En die knellende band? Tja, als mens zou je het wel weten, dan kwam je in actie.  

Jezelf zijn is een keuze 

Zou jij wel eens stil willen staan bij jezelf, zou je meer willen doen wat bij je past?  

Wil jij ontdekken wie je werkelijk bent?
Hier vind je meer info

Harte groet,

Ans van Summeren